Weet niet meer wat hem naar de blog bracht, maar ergens las hij eens dat het neerschrijven van “sweet nothings” best leuk kan zijn, en gaat dat dan ook maar eens proberen. Al doende leer(de) ik dat “sweet nothings” niet altijd sweet zijn, en ook zelden nothings.
Deze blog zag het eerste (zonnige) licht op 29 mei 2011, met een klein weinigzeggend stukje over verhuizen. In tegenstelling tot wat ik gewoonlijk doe duik ik “even” niet de cijfertjes in. We zijn een decennium Bentenge-blog verder en dat vat het zo ongeveer samen.
“bentenge.wordpress.com” ontstond in een moelijke periode op professioneel gebied en gaf ruimte aan mezelf (in het begin regelmatig in werktijd) om online op het www naast standaard dingen ook schrijfseltjes te brengen die ik niet-anoniem niet gebracht zou hebben. Being here (en op andere plaatsen op het www) was toegevoegde waarde. Je kunt/kon het gerust een verslaving noemen. De sterkte van “social media” en dus ook van bloggen ligt naast het kunnen brengen van dingen die je interesseren vooral ook in de interactie met anderen. Dat illustreert “de Tijd” deze morgen in een artikeltje.
In februari 2021 ging ik voorbij de grens van 50. Het was en is een moeilijk moment. Wat was er al en wat willen we nog is actueler dan ooit. De raderen in mijn hoofd draaien overuren. Misschien voel je het al…
Deze post is de laatste die hier verschijnt.
Schrijven en online interactie, het was fijn, het was interessant maar het was vooral. “Bentenge” was doorheen die jaren een verrijkende ervaring. Dus bij deze, na een decennium bentenge.wordpress.com, wil ik jullie heel graag danken voor het lezen van en reageren op mijn schrijfseltjes. Het ga jullie goed.
bentenge 